Уладзімір Сямейкін, кіраўнік фермерскай гаспадаркі «Тэра» Кустанайскай вобласці Рэспублікі Казахстан:
– Наша гаспадарка займаецца вырошчваннем бульбы ўжо 25-ы сезон. За апошняе дзесяцігоддзе штогод на 175-180 гектарах засяваем культуры, яшчэ на 50 – моркву, капусту, цыбулю, сталовыя буракі.
Палову плошчаў пад бульбу займае Гала, а таксама іншыя гатункі выключна заходняй селекцыі. Хаця казахскіх гатункаў у нас у рэспубліцы шмат, але, на жаль, сёння яны не могуць канкурыраваць ні з галандскімі, ні з нямецкімі.
Мы набываем эліту ў Еўропе, прычым штогод, а потым размнажаем на нашых палях. Для пасадкі таварнай бульбы выкарыстоўваюць насенны матэрыял першай рэпрадукцыі, атрыманы з плошчы 15-16 га. Для пакрыцця нашых патрэб гэтага звычайна дастаткова. Таксама гаспадарка рэалізуе насельніцтву фасаванае насенне другой рэпрадукцыі фермераў.
Усе культуры вырошчваюць на арашэнні, інакш ураджай у такіх умовах можна не атрымаць. Да ўборкі ранняй бульбы прыступаем у першай дэкадзе жніўня, калі вырасла не менш за 40 тон клубняў з гектара. Планавы паказчык ураджайнасці, па якім разлічваем колькасць унесеных угнаенняў, складае 50 тон з гектара. У залежнасці ад асаблівасцей таго ці іншага года, глебы прысядзібнага ўчастка, гатунку бульбы валавы збор на палях гаспадаркі складае ад 40 да 67 тон з гектара.
Калі казаць пра хваробы і шкоднікаў, то яны ёсць, але яны нас мала дапякаюць. За чвэрць стагоддзя не здаралася, каб з-за іх мы страцілі 20-30 працэнтаў ураджаю, у рэдкіх выпадках – не больш за 3-5 працэнтаў. Сярод вытворцаў сродкаў аховы раслін на рынку - вядучыя заходнія кампаніі, у тым ліку Syngenta, Bayer і BASF. Расійскі «Август» таксама ўпэўнена заваёўвае свой сегмент.
Для вырошчвання і захоўвання бульбы мы сабралі поўную лінейку палявога і складскога абсталявання GRIMME. Такая ж сітуацыя і з гароднінай баршчовага набору. Кожная культура мае свае машыны і агрэгаты, якія ахопліваюць тэхналогію іх вырошчвання ад сяўбы да ўборкі. Ірыгацыйнае абсталяванне таксама еўрапейскае: італьянскае, іспанскае, англійскае.
КХ «Тэра» працуе пераважна ў Кустанайскай вобласці і не імкнецца да павелічэння аб'ёмаў вытворчасці. Поўдзень Казахстана атрымлівае бульбу з бліжэйшых да яго рэгіёнаў, на захадзе шукаюць больш танную прадукцыю ў прыгранічных раёнах Расіі. Нам даводзіцца канкурыраваць з калегамі на мясцовым рынку, што мы паспяхова і робім, арганізоўваючы ўласныя гандлёвыя кропкі для непасрэднага продажу канчатковаму пакупніку.
Шлях да стабільнага збыту толькі адзін – вырошчванне якаснай прадукцыі, на якую будзе ўстойлівы попыт. Мы пайшлі за ім. Напрыклад, мы не навязваемся гандлёвым сеткам, але калі яны праяўляюць цікавасць да нашага тавару, мы яго пастаўляем.
На новы сезон бульба і агародніна распрадаюцца бясследна, таму на дадзеным этапе мы не ставім задачу па будаўніцтве перапрацоўчага прадпрыемства. Пад заказ рэалізуем мытыя і расфасаваныя прадукты, а таксама вычышчаныя і нарэзаныя прадукты ў вакуумнай упакоўцы.
Вырошчванне бульбы павінна прыносіць прыбытак, бо гэты прадукт не заменіш, а попыт на яго заўсёды будзе. Але не ўсе могуць застацца на рынку. Высокія шанцы ў тых, хто атрымлівае ўраджай вышэй за сярэдні, якасны і рэалізуе яго па добрай цане. Калі наша дзяржава будзе праводзіць граматную палітыку і стымуляваць прамысловую вытворчасць культуры, то працы хопіць на ўсё жыццё.